Lato średniowiecza

Niedziela, 23 sierpnia 2015 · dodano: 11.09.2015 | Komentarze 0

Krótka wzmianka o zbliżającym się XVII Międzynarodowym Turnieju Rycerskim w Łęczycy, którą obejrzałem pewnego dnia w telewizji, wystarczyła, żebym poczuł się zaproszony. Przy okazji postanowiłem odwiedzić kolegiatę w Tumie. Wiele razy przejeżdżałem przez Łęczycę zaledwie kilka kilometrów od niej, ale jakoś nigdy nie było okazji podjechać pod jej mury. I teraz w końcu mi się to udało. Wytrzeszczałem więc oczy, żeby jak najwięcej zobaczyć, szwendałem się po wnętrzu, kręcąc głową na prawo i lewo, że o mało mi się nie ukręciła, a następnie obszedłem ją dookoła w jedną, a potem jeszcze w drugą stronę. Podjechałem też pod grodzisko, czyli miejsce, gdzie zaczęła się historia Łęczycy, po czym ruszyłem w stronę miasta. Przybywszy pod zamek, przywiązałem swojego stalowego rumaka do drewnianego słupa i wkroczyłem na zamkowe komnaty, gdzie po sypnięciu paroma złotymi dukatami witany byłem z atencyją i estymą godną mej zacnej osoby. Wprzódy zaproszono mnie do komnaty pełnej mebli wiekowych bogato inkrustacyją zdobnych, gdzie na ścianach cenne malowidła dla uciechy oczu zwiedzających zawieszono. Z kolei w następnej izbie starodawne samopały, szable i pałasze podziwiać można było, jak również zbiorem numizmatów wzrok swój delektować. Zachęcony tak ciekawą ekspozycyją na wyższe piętro udać się raczyłem, gdzie dalsze cuda i dziwy oglądać mogłem. Były tam urządzone wnętrza chat chłopskich jakoby żywcem z gospodarstw wiejskich przeniesione, a dalej nieprzebrane mnóstwo figurek diabłów zręcznymi rękoma artystów ludowych przemyślnie z drewna uczynionych. Następnie począłem wspinać się na wieżę zamkową, aby stamtąd rozległych widoków okolicy zażywać. Zszedłszy z powrotem na dziedziniec, trafiłem pomiędzy tłum rozbawionej gawiedzi, popisy konnych łuczników oglądającej. Nadobna białogłowa i mężny kawaler arkana sztuki łuczniczej biegle znający zwinnymi ruchy strzały do celu posyłali, a brodaty Tatarzyn wszystko to komentował, licznymi krotochwilami rzecz całą okraszając. Lubo za półtorej godziny potyczki rycerskie zacząć się miały, zostać dłużej nie mogłem, albowiem w drogę powrotną śpieszno mi było. Opuściłem tedy szacowne mury piastowskiej warowni wielce kontent ze swej ekspedycyjej i rad niezmiernie, żem w tak pięknych uroczystościach uczestniczyć miał okazyję.


Kościół ewangelicko-augsburski pw. Dwunastu Apostołów Jezusa Chrystusa w Ozorkowie © Ziutoslaw


Kościół pw. Bożego Ciała i Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Modlnej © Ziutoslaw


Wnętrze kościoła © Ziutoslaw


Dwór w Skotnikach © Ziutoslaw


Kościół pw. Opieki Świętego Józefa w Leśmierzu wybudowany w latach 1896-1898 © Ziutoslaw


Kościół św. Mikołaja w Tumie © Ziutoslaw


Archikolegiata NMP Królowej i św. Aleksego w Tumie © Ziutoslaw

Kolegiata w Tumie została wybudowana w latach 1141-1161 na miejscu powstałego około 997 r. opactwa benedyktynów, którego relikty zachowały się w podziemiach świątyni. Założycielem opactwa był prawdopodobnie św. Wojciech - jego relikty znajdują się obecnie w Tumie.


Kolegiata w Tumie © Ziutoslaw


Wnętrze kolegiaty © Ziutoslaw

W kolegiacie tumskiej odbyło się 21 synodów prowincjonalnych, nazywanych synodami łęczyckimi. Pierwszy z nich zwołano w 1181 roku, ostatni odbył się w 1547 roku.


Ostrołukowe arkady w kolegiacie w Tumie © Ziutoslaw


Absydy przy tumskiej kolegiacie © Ziutoslaw


Kolegiata w Tumie - ściana południowa © Ziutoslaw


Ślady pazurów diabła Boruty na murze kolegiaty © Ziutoslaw

Legenda głosi, że widoczne na krawędziach ścian wieży wgłębienia to ślady pazurów Boruty, który nie chciał pozwolić na postawienie kościoła i próbował przewrócić jego wieże. W rzeczywistości zagłębienia w murze zostały prawdopodobnie wyżłobione podczas krzesania ognia tzw. świdrem ogniowym w sobotę wielkanocną lub podczas nocy świętojańskiej.


Zegar wyryty na murze kolegiaty © Ziutoslaw


Romański portal z bogato zdobionym tympanonem © Ziutoslaw

Do środka prowadzi od północnej strony piaskowcowy, bogato zdobiony portal, wykonany prawdopodobnie w Moguncji w XII wieku. W tympanonie oglądamy Pasję - rzeźbę Madonny z Jezusem na rękach i dwoma aniołami po bokach.


Kolegiata z oddali © Ziutoslaw


Droga z grodziska do kolegiaty © Ziutoslaw


Droga z kolegiaty do grodziska © Ziutoslaw

Początki umocnień na tym terenie przypadają według badaczy na VI w. Gród bronił przeprawy przez Bzurę. Stał na szlaku z południowego Mazowsza na południową Wielkopolskę. Zachował się wysoki wał ziemny o wymiarach 140 x 80 m otoczony mniejszymi wałami z dwiema fosami.


Jeszcze jedno spojrzenie na kolegiatę © Ziutoslaw


Skansen "Łęczycka Zagroda Chłopska" w Kwiatkówku pod Łęczycą © Ziutoslaw


Zamek w Łęczycy © Ziutoslaw

Zamek został zbudowany przez króla Kazimierza Wielkiego najprawdopodobniej w latach 1357-1365. Budowla była rezydencją królewską, a potem siedzibą starostów. Władysław Jagiełło odwiedził twierdzę 36 razy. Powodem tak częstych wizyt monarszych były sprawy państwowe (najczęściej sądy), wojny z Zakonem Krzyżackim i Zjazdy Generalne. Po bitwie pod Grunwaldem więziono tu krzyżackich jeńców, których trzymano prawdopodobnie w pomieszczeniu pod bramą.


Zbroje husarskie przed wejściem do zamku © Ziutoslaw


Zamkowy dziedziniec © Ziutoslaw


Centrum Łęczycy widziane z zamkowej wieży © Ziutoslaw


Za chwilę zacznie się pokaz © Ziutoslaw

Na zdjęciach występ Grupy Konnej AMM „Archery" w wykonaniu mistrzyni świata Anny Sokólskiej i Michała Szubskiego.


Pokaz łucznictwa konnego na zamku w Łęczycy © Ziutoslaw


Pokaz łucznictwa © Ziutoslaw


Symulacja ataku na wroga ukrytego w studni © Ziutoslaw


Celny strzał © Ziutoslaw


Spokojny koń © Ziutoslaw


Kolejny strzał © Ziutoslaw


Polowanie na Tatarzyna © Ziutoslaw


Tatarzyn ubity © Ziutoslaw


Łęczycki ratusz © Ziutoslaw


Zamek w Łęczycy © Ziutoslaw


Wieża łęczyckiego zamku © Ziutoslaw


Zamek w Łęczycy © Ziutoslaw


Wiatrak koźlak w Solcy Wielkiej © Ziutoslaw


Kościół św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Solcy Wielkiej © Ziutoslaw


Pałac Schlösserów w Ozorkowie © Ziutoslaw


Rynek (plac Jana Pawła II) w Ozorkowie © Ziutoslaw